Pierwsza mobilna kruszarka, model GT1810, została zaprojektowana i wyprodukowana w fabryce Tampere w 1985 roku. Projekt pierwszej kruszarki GT1810 został stworzony na potrzeby przetargu w kilka godzin. "Projektowanie i produkcja maszyny szła ręka w rękę, a wszelkie problemy były rozwiązywane twórczo. Proces produkcji zakończył się po sześciu miesiącach pełnym sukcesem. Istotne funkcje pierwszego modelu Lokotrack były podobne do tych z współczesnych maszyn. Też składał się z podwozia gąsienicowego, kruszarki stożkowej, przenośników, przesiewacza i silnika napędowego.
Kolejnym modelem była mobilna kruszarka szczękowa z nazwą modelu CT100. W 1987 roku były już dostępne trzy różne modele Lokotrack. Jedna wyposażona w kruszarkę szczękową i dwie w kruszarki stożkowe. Sprzedaż i eksport maszyn rósł w podobnym tempie. W porównaniu z 1985 roku, kiedy sprzedano zaledwie jednego Lokotrack’a, prawie dwadzieścia maszyn zostało dostarczone już następnego roku. Pierwszy eksport mobilnych kruszarek Lokotrack był do Norwegii, Szwecji, Niemiec, Francji, Japonii i Stanów Zjednoczonych. Setnym Lokotrack’iem był model LT125 – jedna z najbardziej popularnych kruszarek szczękowych w swojej klasie, która została sprzedana do Niemiec już w 1991 roku. Zaledwie cztery lata później, w 1995, sprzedano już pięćset sztuk mobilnych kruszarek produkowanych w Tampere.
Dlaczego mobilne kruszarki osiągnęły tak szybko sukces? Odpowiedzi nasuwają się same. Przede wszystkim krótki czas budowy zakładu, ustawienie mobilnych urządzeń w dowolnym miejscu, produkcja gotowych produktów już na złożu a legendarna już jakość maszyn produkowanych w fińskim Tampere to tylko tzw. „wisienka na torcie”. Mobilne zakłady przeróbcze niestety mają także wady. Wysoka cena inwestycji, bo niestety tak już jest, że za jakość trzeba więcej zapłacić, a również rosnące wraz z cenami paliw koszty eksploatacyjne sprawiają, że jest to drogie rozwiązanie w porównaniu ze stacjonarnym zakładem przeróbczym. Kolejnym więc pomysłem firmy Metso było połączenie koncepcji zakładu stacjonarnego, zasilanego prądem z mobilnością maszyn. W taki sposób powstał koncept semi-mobilnych, przewoźnych zakładów przeróbczych Nord Wheeler (NW). Nie są to urządzenia, które można tak sprawnie przetransportować z miejsca na miejsce ale na pewno można uniknąć czasochłonnych pozwoleń na budowę i w miarę szybko postawić dowolnej wielkości zakład przeróbczy zasilany elektryką.
Jaki więc zakład wybrać? Każdy zakład jest inny więc nie ma jednej odpowiedzi. Prosimy o kontakt a 30 lat doświadczenia wsparte jeszcze dłuższym doświadczeniem firmy Metso znajdzie kompromis pomiędzy ceną zakupu, kosztami operacyjnymi i jedyną w swoim rodzaju aplikacją. Waszą aplikacją!
